მამაკაცმა სახლის სახურავი დაშალა იქ ნაპოვნით კი გაოგნებული იყო
ამერიკელმა დაშალა თავის სახლის სახურავი და გაოგნდა, მას ასეთი რამ თავის ცხოვრებაში არ ჰქონდა ნანახი.
მგრამ ის დიდად არ სწუხს ნაპოვნზე, რადგან კიდევ დიდხანს მოუწევს ამით სუსნაობა. მისი სახლის სახურავის ქვეშ ბინადრობდნენ გარეული ფუტკტები.
ერეკლე მეორისა და დარეჯანის უფროსმა შვილმა ლევანმა ალაზანზე ლეკები დაამარცხა, დადგა სოფელ ველისციხეს; იქ უცბად გარდაიცვალა. ერეკლეს მტრებმა ხმა დაყარეს: ერთი კაცი თავის ცოლზე ლევან ბატონიშვილს მისწრებია და ხანჯლით მოუკლავსო. ეს ამბავი ერეკლეს მაშინათვე მოახსენეს. ერეკლემ არც თვითონ იგლოვა და არც სხვები აგლოვა. მისი ბრძანებით, ლევანის გვამი კახეთიდან ავლაბრის დარიას ეკლესიაში დაასვენეს. ერეკლეს უთქვამს: “თუ ჩემი შვილი ლევანი მართლა ხანჯლით განგმირულია დედაკაცზე ქმრისაგან, ჭეშმარიტებას ვფიცავ, სახალხოთ ვათრევინებო ლევანის გვამს”. მეფე ამალით ავლაბრისაკენ გაემართა. ლევანის სიკვდილით დამწუხრებული და მეფის ქადილით შეწუხებული ამალა სრული დუმილით მიემართებოდა. ერეკლემ შვილის ცხედარი ეკლესიიდან გარეთ, დღის სინათლეზე გამოასვენებინა, ტანს გაახდევინა და უბრძანა გაეჩხრიკათ სად იყო ნაჭრილობევი. ჭრილობა არსად არ აღმოაჩნდა, მთელი სხეული კი ძალზე ჰქონდა გალურჯებული. მაშინ ერეკლემ დაიჩოქა და მოთქმით ტირილს მოჰყვა.
კიდევ სხვა შემთხვევა:
ზოგჯერ, ერთი შეხედვით, სულ უმნიშვნელო მოვლენას - საგანგებოდ წარმოთქმულ სიტყვას ან ფრაზას, შეუძლია ძირფესვიანად შეცვალოს ადამიანის მსოფლმხედველობა, მისი მიზანდასახულება თუ განაზრახი. დღემდე დიდი დავაა ისტიორიკოსებს შორის გიორგი სააკაძის პიროვნების ირგვლივ, საკუთარ სამშობლოსთან დამოკიდებულების მიხედვით - იყო იგი ერის თვითმყოფადობის გადამრჩენი, თუ ქვეყნის დამამხობელი. ორივე ამ მოსაზრების მომხრეთა შემარიგებლად და გიორგის სამოღვაწეო კრედოს განმსაზღვრელად ალბათ გამოდგება ფრაგმენტი მომაზონი მარინე-მაკრინეს თხზულებიდან, სადაც წმიდა მეფე ლუარსაბთან გიორგი სააკაძის დიალოგია აღწერილი::
„გიორგი სააკაძე შეუძრწუნებლად ვერ უყურებდა მეფე ლუარსაბს, რომელიც მის მიმართ არავითარ გულისწყრომას არ გამოთქვამდა. თბილისის ციხე-სიმაგრიდან, რასაც შაჰ-აბასი ათვალიერებდა, ლუარსაბ მეფემ მიაპყრო თვალი სიონის ტაძარს, პირჯვარი გადაიწერა და დიდებული ლოცვა წარმოთქვა: - უფალო, აპატიე ჩემს მტრებს!
შეძრწუნებულმა გიორგი სააკაძემ ძლივს მოახერხა ეთქვა: „მე ვარ შენი მტერი?“ და თვალები ცრემლით აევსო.
ინტერნეტში შემთხვევით აღმოვაჩინე პოლკოვნიკ ვ.პიადიშევის მიერ 1823 წელს, პეტერბურგში დაბეჭდილი საქართველოს რუკა, რომელიც
მეჩეთი “აზიზიე” ბათუმში მეოცე საუკუნის დასაწყისში.
ხელისუფლება 2003-2012 წლებში ახორციელებდა სახელმწიფოს მიზანმიმართულ ნგრევას, ანუ დივერსიას
2006 წლიდან მიმდინარეობს მცირემიწიან საქართველოში უცხოელების ჩამოსახლებისა და მათ მიერ მიწის შეძენის პროცესი. უკვე ვხედავთ ამ პროცესის შედეგებს. სახეზეა მოსახლეობათა ურთიერთშეუსატყვისობა, ისტორიის, ზნე-ჩვეულებების (ტრადიციის), რელიგიის, ზოგადკულტურული ფონისა და აქსეოლოგიური ფონის მხრივ, მითუმეტეს _ ენის მხრივ.
რუსი ტურისტი პიცუნდის პლიაჟზე ირუჯება რას დაარქმევდით ფოტოს
ფოტო ქართველმა ბლოგერმა “
სოხუმი” გაავრცელა
რა არის ლაზიკა საქართველოსათვის? ეს არის როგორც ოპოზიცია უწოდებს “მიშას უაზრო ოცნება” რომელიც განწირულია, თუ ეს არის ამ ბოლო 20 წლის მანძილზე გადამდგარი ნაბიჯებიდან ყველაზე დიდი და ძლიერი, აფხაზეთის დასაბრუნებლად?
სამების საკათედრო ტაძარში საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა საკვირაო წირვა აღავლინა და მრევლს ქადაგებით მიმართა. ქადაგებისას უწმინდესმა კურთხევის მიღების მნიშვნელობაზე ისაუბრა.
